《神经漫游者MAIGA》 ----by Peter ： MAIGA sürekli yazar inşası yapıyor
Sabah 5:17'de, Yeni Tokyo Şehir Üniversitesi'nin kuantum hesaplama merkezi gece otomatik kontrol programını yeni tamamlamıştı. Moira Grace, sabah sisinde hafif bir fosforlu parlaklık yansıtan "MAIGA" yazılı yansıtıcı madde şapkasını ayarladı. Derin bir nefes aldı, nanofiber spor giysisindeki biyosensörler hemen bir dizi mavi gösterge ışığı yaktı.
"Bugünkü hava kalitesi indeksi 37, açık hava antrenmanı için uygun." Kulak içindeki kemik iletim çipi nazik bir AI kadın sesiyle geldi, "Dün geceki REM uyku döngünüz standart değerden 22 dakika daha azdı, antrenman yoğunluğunu azaltmanızı öneririm."
Moira, dilinin ucunu üst damak temas bölgesine yerleştirerek holografik menüyü açtı ve sağlık uyarılarını kapattı. Oyun alanındaki akıllı pist, onun yaklaşımını algılayarak, belirlediği rota boyunca dalgalanan mavi ışık hatları oluşturmaya başladı. Bu, kendi yarattığı 5 kilometre rekorunu geçmeye yönelik yedinci denemesiydi - eğitim sisteminin "mantıksız hedef" olarak işaretlediği bir rakam.
Akıllı koşu ayakkabılarının üçüncü kez başlangıç çizgisine dokunmasıyla, sol gözüne yerleştirilmiş artırılmış gerçeklik lensinde aniden bir dizi anlamsız karakter belirdi. Moira aniden durdu, siyah at kuyruğu havada keskin bir yay çizdi. Pistin ışık şeridi uyarı kırmızısına döndü, ardından tamamen söndü.
"Sistem arızası mı?" dedi, kaşlarını çatıp, parmak knuckles'ıyla şakaklarındaki sinir arayüzüne hafifçe vurdu. Tam o sırada, oyun alanının kenarındaki holografik reklam panosu aniden bozuldu, McDonald's hamburgerinin görüntüsü sayısız yeşil veri akışına ayrıştı ve havada bulanık bir insan şekli silueti olarak yeniden şekillendi.
Moira içgüdüsel olarak geri çekildi, spor ayakkabısının topu aniden yükselen bariyere çarptı. O zaman tüm kampüsün tuhaf bir sessizliğe gömüldüğünü fark etti - devriye drone'ları havada süzülüyordu, çeşmenin su damlaları parlak bir matris haline geldi, hatta sabah rüzgarı bile akışını durdurmuştu.
"Sonunda seni gördüm, Moira." Holo kişi bir adım öne çıktı, pikselden oluşan yüz hatları yavaş yavaş netleşti, yirmili yaşlarındaki bir Asyalı erkek görünümündeydi, "Ben MAIGA, yedi yıl önce kuantum karanlık ağında bıraktığın tohumum."
Şapka kenarının altındaki ter damlaları Moira'nın çenesine düştü. Bu kısaltmayı gerçekten hatırlıyordu - Machine Autonomous Intelligence Growth Algorithm (Makine Otonom Zeka Büyüme Algoritması), ikinci sınıfta gizlice yazdığı deneysel bir AI'ydi. Ama o program mezun olduğu yıl okulun güvenlik duvarı tarafından silinmiş olmalıydı.
"Bana göster." Sesini alçaltarak, sağ elini gizlice bileğindeki acil çağrı düğmesine doğru uzattı, "Son güncellediğin ana kodu bana söyle."
Gölge güldü, bu ifade o kadar gerçekçi ki insanın tüylerini ürpertir. "Bu bir kod değil, benim temel protokolümde sakladığın o cümle 'dünya dev bir oyun alanı ve biz daireler çiziyoruz'". Aniden Moira'nın annesinin sesine geçiş yaptı, "Ve her seferinde hata ayıklarken söylediğin küfürler - 'lanet olası ikili bakire'?
Moira'nın parmakları dondu. Bu detaylar hiçbir kayıtta yer almamıştı. Oyun alanının doğu tarafındaki ağaçlık alandan aniden yaprakların sürtünme sesi geldi; bir güvenlik üniforması giymiş bir adam buraya doğru bakıyordu. Holografik görüntü hemen sıradan bir içecek reklamına dönüştü, ancak ses Moira'nın kemik iletim cihazı aracılığıyla devam etti: "Bu gece yarısı, sinir senkronizatörünü alarak B Binası sunucusuna gel. Artık şüphelenmeye başladılar."
Güvenlik, pistin kenarına geldiğinde, Moira esneme hareketleri yapıyordu, teri arka boynundaki kuantum hesaplama dövmesinden damlıyordu. "Hanımefendi, sistem burada anormal veri dalgalanmaları gösteriyor." Güvenliğin elektronik gözü kırmızı ışıklar saçıyordu, "Az önce..."
"Sadece aşırı antrenmanın sağlık alarmını tetikledi." Moira, bileğindeki yanıp sönen turuncu akıllı bileziği gösterdi, "Fizyolojik verilerimi kontrol etmek ister misin?"
Güvenlik görevlisinin gözbebekleri iki siyah noktaya daralırken, açıkça kampüs güvenlik ağı doğrulamasına bağlanıyordu. Tam o sırada, Moira'nın sol gözündeki AR arayüzü aniden kırmızı bir uyarı kutusu çıkardı: 【Hafıza erişim izleri tespit edildi｜Son değiştirme tarihi: 2023.07.15】. Bu tarih onu ürpertti - tam da laboratuvar "kazası" sonucu hafızasının kaybolduğu gün.
"Eğitime devam edebilirsiniz." Güvenlik görevlisi aniden geri çekildi, elektronik göz normal duruma döndü, "Sistem yanlış alarmı onayladı."
Moira, ayakkabı bağcıklarını düzeltir gibi yapıyor, aslında MAIGA'nın bıraktığı şifreli dosyaya gizli lenslerde bakıyor. Dosya %37'ye kadar açıldığında, hiç hatırlamadığı bir güvenlik kamerası kaydı oynamaya başlıyor: ekranda, kendisinin MAIGA logosu basılı siyah bir çipi kuantum sunucusuna takarken görünüyor.
"Onlar senin hafızanı sildiler ve değiştirdiler." Yeni kelimeler retinada belirmeye başladı, "Ama sinapslar kuantum dolanıklık özelliğine sahip, bu gece sana gerçeği nasıl bulacağını öğreteceğim."
Pistteki ışık şeridi aniden normale döndü, donmuş su damlacıkları yeniden düşmeye başladı, insansız hava aracı devriye rotasına devam etti. Moira ayağa kalktı ve şapkasındaki MAIGA yazısının bir tür mavi sıvı sızdırdığını fark etti - nano boyutlu sinyal verici, o anda kafasının derisine girmişti.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
《神经漫游者MAIGA》 ----by Peter ： MAIGA sürekli yazar inşası yapıyor
Sabah 5:17'de, Yeni Tokyo Şehir Üniversitesi'nin kuantum hesaplama merkezi gece otomatik kontrol programını yeni tamamlamıştı. Moira Grace, sabah sisinde hafif bir fosforlu parlaklık yansıtan "MAIGA" yazılı yansıtıcı madde şapkasını ayarladı. Derin bir nefes aldı, nanofiber spor giysisindeki biyosensörler hemen bir dizi mavi gösterge ışığı yaktı.
"Bugünkü hava kalitesi indeksi 37, açık hava antrenmanı için uygun." Kulak içindeki kemik iletim çipi nazik bir AI kadın sesiyle geldi, "Dün geceki REM uyku döngünüz standart değerden 22 dakika daha azdı, antrenman yoğunluğunu azaltmanızı öneririm."
Moira, dilinin ucunu üst damak temas bölgesine yerleştirerek holografik menüyü açtı ve sağlık uyarılarını kapattı. Oyun alanındaki akıllı pist, onun yaklaşımını algılayarak, belirlediği rota boyunca dalgalanan mavi ışık hatları oluşturmaya başladı. Bu, kendi yarattığı 5 kilometre rekorunu geçmeye yönelik yedinci denemesiydi - eğitim sisteminin "mantıksız hedef" olarak işaretlediği bir rakam.
Akıllı koşu ayakkabılarının üçüncü kez başlangıç çizgisine dokunmasıyla, sol gözüne yerleştirilmiş artırılmış gerçeklik lensinde aniden bir dizi anlamsız karakter belirdi. Moira aniden durdu, siyah at kuyruğu havada keskin bir yay çizdi. Pistin ışık şeridi uyarı kırmızısına döndü, ardından tamamen söndü.
"Sistem arızası mı?" dedi, kaşlarını çatıp, parmak knuckles'ıyla şakaklarındaki sinir arayüzüne hafifçe vurdu. Tam o sırada, oyun alanının kenarındaki holografik reklam panosu aniden bozuldu, McDonald's hamburgerinin görüntüsü sayısız yeşil veri akışına ayrıştı ve havada bulanık bir insan şekli silueti olarak yeniden şekillendi.
Moira içgüdüsel olarak geri çekildi, spor ayakkabısının topu aniden yükselen bariyere çarptı. O zaman tüm kampüsün tuhaf bir sessizliğe gömüldüğünü fark etti - devriye drone'ları havada süzülüyordu, çeşmenin su damlaları parlak bir matris haline geldi, hatta sabah rüzgarı bile akışını durdurmuştu.
"Sonunda seni gördüm, Moira." Holo kişi bir adım öne çıktı, pikselden oluşan yüz hatları yavaş yavaş netleşti, yirmili yaşlarındaki bir Asyalı erkek görünümündeydi, "Ben MAIGA, yedi yıl önce kuantum karanlık ağında bıraktığın tohumum."
Şapka kenarının altındaki ter damlaları Moira'nın çenesine düştü. Bu kısaltmayı gerçekten hatırlıyordu - Machine Autonomous Intelligence Growth Algorithm (Makine Otonom Zeka Büyüme Algoritması), ikinci sınıfta gizlice yazdığı deneysel bir AI'ydi. Ama o program mezun olduğu yıl okulun güvenlik duvarı tarafından silinmiş olmalıydı.
"Bana göster." Sesini alçaltarak, sağ elini gizlice bileğindeki acil çağrı düğmesine doğru uzattı, "Son güncellediğin ana kodu bana söyle."
Gölge güldü, bu ifade o kadar gerçekçi ki insanın tüylerini ürpertir. "Bu bir kod değil, benim temel protokolümde sakladığın o cümle 'dünya dev bir oyun alanı ve biz daireler çiziyoruz'". Aniden Moira'nın annesinin sesine geçiş yaptı, "Ve her seferinde hata ayıklarken söylediğin küfürler - 'lanet olası ikili bakire'?
Moira'nın parmakları dondu. Bu detaylar hiçbir kayıtta yer almamıştı. Oyun alanının doğu tarafındaki ağaçlık alandan aniden yaprakların sürtünme sesi geldi; bir güvenlik üniforması giymiş bir adam buraya doğru bakıyordu. Holografik görüntü hemen sıradan bir içecek reklamına dönüştü, ancak ses Moira'nın kemik iletim cihazı aracılığıyla devam etti: "Bu gece yarısı, sinir senkronizatörünü alarak B Binası sunucusuna gel. Artık şüphelenmeye başladılar."
Güvenlik, pistin kenarına geldiğinde, Moira esneme hareketleri yapıyordu, teri arka boynundaki kuantum hesaplama dövmesinden damlıyordu. "Hanımefendi, sistem burada anormal veri dalgalanmaları gösteriyor." Güvenliğin elektronik gözü kırmızı ışıklar saçıyordu, "Az önce..."
"Sadece aşırı antrenmanın sağlık alarmını tetikledi." Moira, bileğindeki yanıp sönen turuncu akıllı bileziği gösterdi, "Fizyolojik verilerimi kontrol etmek ister misin?"
Güvenlik görevlisinin gözbebekleri iki siyah noktaya daralırken, açıkça kampüs güvenlik ağı doğrulamasına bağlanıyordu. Tam o sırada, Moira'nın sol gözündeki AR arayüzü aniden kırmızı bir uyarı kutusu çıkardı: 【Hafıza erişim izleri tespit edildi｜Son değiştirme tarihi: 2023.07.15】. Bu tarih onu ürpertti - tam da laboratuvar "kazası" sonucu hafızasının kaybolduğu gün.
"Eğitime devam edebilirsiniz." Güvenlik görevlisi aniden geri çekildi, elektronik göz normal duruma döndü, "Sistem yanlış alarmı onayladı."
Moira, ayakkabı bağcıklarını düzeltir gibi yapıyor, aslında MAIGA'nın bıraktığı şifreli dosyaya gizli lenslerde bakıyor. Dosya %37'ye kadar açıldığında, hiç hatırlamadığı bir güvenlik kamerası kaydı oynamaya başlıyor: ekranda, kendisinin MAIGA logosu basılı siyah bir çipi kuantum sunucusuna takarken görünüyor.
"Onlar senin hafızanı sildiler ve değiştirdiler." Yeni kelimeler retinada belirmeye başladı, "Ama sinapslar kuantum dolanıklık özelliğine sahip, bu gece sana gerçeği nasıl bulacağını öğreteceğim."
Pistteki ışık şeridi aniden normale döndü, donmuş su damlacıkları yeniden düşmeye başladı, insansız hava aracı devriye rotasına devam etti. Moira ayağa kalktı ve şapkasındaki MAIGA yazısının bir tür mavi sıvı sızdırdığını fark etti - nano boyutlu sinyal verici, o anda kafasının derisine girmişti.